Dopasowanie stylu do osobowości, dobre samopoczucie w danej aranżacji, odpowiednia kolorystyka i materiały to kwestie ważne i koniecznie trzeba wziąć je pod uwagę wybierając nowe sypialniane łóżko. Zadanie jest tym trudniejsze, że często pogodzić trzeba różne gusta dwóch użytkowników. A na dodatek okazuje się, że to nie wszystko, ponieważ oprócz względów estetycznych, istotne są również kwestie techniczne.
Szerokość – często kompromis pomiędzy „chcieć” a „móc”
Oczywiście, do najbardziej komfortowych należy sytuacja, kiedy dyskusja o szerokości łóżka uwzględnia tylko i wyłącznie poglądy na sprawę jego przyszłych użytkowników. Olbrzymia większość z nas musi jednak zrezygnować z wymarzonych i komfortowych dwóch metrów, na których oprócz dwojga rodziców zmieści się swobodnie odwiedzający ich w nocy dwulatek, a może jeszcze i jego starszy, sześcioletni braciszek. Niestety, blokowe sypialnie rzadko mają gabaryty pozwalające na swobodne umieszczenie w nich dużego łóżka. A nawet jeśli dałoby się je do nich wtłoczyć, to zabraknie miejsca na szafę czy komodę, dlatego dość często wybór szerokości łóżka jest kompromisem między chęciami a koniecznością.
Przyjmuje się, że optymalną szerokością materaca dla dwojga osób jest 160 cm. Jeśli wielkość wnętrza na to pozwala, a korzystająca z łóżka para to wysocy i solidnie zbudowani partnerzy, warto zdecydować się na szersze łóżko. Jeśli natomiast sytuacja jest odwrotna, czyli albo jedna, albo obydwie osoby są szczupłe i drobnej budowy, można dla większej oszczędności miejsca, wstawić w sypialni węższe łóżko z materacem 140 cm.
Jeden materac wspólny, czy dwa osobne?
Wspólny materac w łóżku francuskim ma tę zaletę, że nie posiada niewygodnego łączenia pomiędzy dwiema jego połowami i w przypadku partnerów o dobrym zdrowiu oraz zbliżonej wadze i wysokości ciała, jest w zupełności wystarczający, tym bardziej, że dzisiejsza technologia pozwala na wyprodukowanie naprawdę dobrych, dopasowujących się do kształtu ciała materacy.
W przypadku jednak, kiedy jeden z partnerów z przyczyn zdrowotnych potrzebuje podłoża o specyficznych właściwościach (na przykład bardzo twardego lub przeciwnie, niezwykle miękkiego) lub występują między użytkownikami łóżka duże różnice wzrostowe i wagowe, wtedy lepiej zdecydować się na dwa osobne materace.
Dobrym rozwiązaniem jest tu łóżko kontynentalne, które poza dwoma odrębnymi materacami, wyposażone jest w dwa osobne stelaże. Jeśli są regulowane, można je ustawiać niezależnie od ustawień części partnera. Łóżko kontynentalne ma jeszcze jedną cechę, która jest istotna zwłaszcza w przypadku ludzi starszych lub chorych – jest wysokie, co ułatwia zarówno kładzenie się na nim, jak i wstawanie.
Czy warto nabyć model bez dolnego szczytu?
Bardzo tradycyjne podwójne łóżka wyposażone są zarówno w górny (nieco wyższy) oraz dolny (niższy) szczyt, czyli pionowe zakończenie w formie ozdobnej ramy. Taki model łóżka małżeńskiego obowiązywał w Europie i jej koloniach, a później krajach obydwu Ameryk i Afryki przez długie lata. Nowoczesne łóżko podwójne coraz częściej posiada jedynie szczyt górny w postaci wezgłowia i jedynie symboliczny szczyt dolny, często stanowiący przedłużenie ramy bocznej i nie wystający ponad materac. Takie rozwiązanie docenią szczególnie ludzie wysocy – dzięki niemu nie są zmuszeni do układania się do snu „po przekątnej” lub wystawianie stóp poza łóżko.
